Artiamo

Afscheid

This is a poem I wrote when our oldest son Yannick was born and faced great medical issues. I think this is the most difficult, intimate and sensitive poem I ever wrote. I have never shown this one to anyone before as it's one of the most painful memories I have.

Als ik je daar zie liggen
die grote muur van pijn
die muur vol kleine buisjes
je leven aan een lijn

Je bent hier nog maar net
en toch wil je weer gaan
ver weg van de ellende
ver weg van dit bestaan

Zo jong en al zo vechten
hoe hard moet dit wel zijn
nu moe en leeg gestreden
een einde aan je pijn

Dus als je nu wil gaan
de strijd is toch zo hard
dan zullen wij jou laten
en delen in jouw smart

Toch blijf je onze jongen
want wat er ook gebeurt
voor altijd in ons hart
bedroefd, beleefd, betreurd